Zondag van de witte kleren
In de eredienst van zondag 30 april mogen we een vertrouwd en bekend gezicht zien: onze oud-predikant, ds. Bram Tack, hoopt voor te gaan.
Een stukje geschiedenis. Op zondag 23 april werd de paasweek afgesloten. In de traditie van de oude kerk wordt de eerste zondag na Pasen ook wel Dominica in Albis genoemd, zondag van de witte kleren. Het verwijst naar de witte kleren van de doopleerlingen. Daarom heet deze zondag in Duitsland ook wel Witte Zondag. Een andere term is Quasimodo. Dit heeft niets te maken met de klokkenluider van de Notre Dame. Het heeft wel alles te maken met de eerste woorden uit de Latijnse vertaling van 1 Petrus 2:2. De tekst spreekt daar over het verlangen naar de zuivere melk van het Woord ‘als pasgeboren kinderen’ (Quasi modo geniti infantes). Uit mijn jeugdjaren weet ik nog wel dat in Noord-Brabant werd gesproken over deze zondag als ‘beloken Pasen’.
‘En het geschiedde, terwijl zij daarover spraken en van gedachten wisselden, dat Jezus zelf bij hen kwam en met hen meeging’ (Lucas 24:15). Deze tekst komt uit het bekende verhaal over de verschijning van de Opgestane Heer Jezus Christus aan de Emmaüsgangers (Lucas 24:13-35). Het is een schitterend Paasverhaal. Emmaüs… 
Tycho Jansen leidt de dienst van zondagmorgen 23 april in De Bethlehemkerk. Op deze zondag ligt het paasfeest achter ons. Is het dan terug naar het oude; back to normal? Voor de leerlingen en vrienden van Christus was het duidelijk: na Pasen was alles anders. We vervolgen het evangelie, dat vertelt hoe de leerlingen samenkwamen. We lezen Johannes 20:19-29. Het vraagt weinig voorstellingsvermogen dat die eerste samenkomsten bol van de emoties stonden; misschien wel woede en teleurstelling in zichzelf; er was vast ook wanhoop (ze waren hun herder kwijt) en verdriet. Emoties die we, gelukkig niet altijd tegelijkertijd, herkennen uit ons eigen leven. Tussen al die emoties verscheen Christus!
De film draait in de bioscoop. Het boek las ik een paar jaar geleden. Het maakte diepe indruk op me. Maar ik aarzel om de film te gaan bekijken. Het gaat namelijk om een wreed verhaal: over de christenvervolgingen in het 17e-eeuwse Japan. De titel van film en boek luidt ‘Silence’ - ‘Stilte’. Met die stilte wordt het zwijgen of de afwezigheid van God bedoeld. Het verhaal gaat over de Portugese missionaris Sebastian Rodrigo die vol idealisme naar Japan gaat. Al snel stuit hij op de wrede vervolging door de Japanse overheid. Christenen worden er meedogenloos gemarteld om hun geloof te breken. Sluitstuk van dit brekingsproces is de zogenaamde fumi-e: een plank met de afbeelding van Christus waarop christenen moeten trappen.
Denkt u erover om vrijwilligerswerk te gaan doen? Dan is het maatjesproject van de Stichting Interkerkelijke Hulp Vrijwilligers Papendrecht (kortweg SIHVPa) misschien iets voor u. De stichting koppelt vrijwilligers aan statushouders in de gemeente. Er zijn al ruim 40 maatjes actief. 
Pasen! Feest! Jezus is opgestaan! De eredienst van Paaszondag 16 april in de Bethlehemkerk, waarin ds. Johan Duijster voorgaat, mag meer dan anders helemaal in het teken staan van de Opstanding van Jezus Christus. Nu wil ik de feestvreugde niet bederven, maar…? Ik wil toch een ‘maar…’ plaatsen. Want wat geloven we daar nou van? Van de Opstanding? Wat geloven de vrouwen ervan? Zij zijn er zo van geschrokken dat ze er niemand iets over zeggen? En wat gelooft Marcus zelf daarvan? Als het inderdaad zo is dat hoofdstuk 16 bij Marcus stopt bij vers 8. Waar stoppen wij? We lezen Marcus 16:1-8. Thema: Rock and Roll. Hartelijk welkom in deze eredienst.
Dominee Thea Bouwman heeft tijdens en na de eredienst op zondag 9 april afscheid genomen van de Bethlehemkerk gemeete. Zij diende de gemeente bijna 12,5 jaar als predikant. Zij moet helaas om gezondheidsredenen haar werkzaamheden als predikant in de Bethlehemkerkgemeente definitief beëindigen. Per 1 maart 2017 is haar vervroegd emeritaat verleend. Ds. Bouwman was ruim een jaar met ziekteverlof en heeft ook in de periode daarvoor regelmatig met ziekte te kampen gehad.