In de dienst (van zondag 8 maart 10:00 uur in de Bethlehemkerk) gaat het over “de bekoringen”van Jezus in de woestijn, ook wel de “verzoekingen” genoemd. Jezus wordt na zijn doop door de Heilige Geest de woestijn ingedreven. Hij verblijft daar veertig dagen. Tijdens deze veertig dagen vast Jezus. De duivel komt hem verzoeken. De evangelisten Mattheüs en Lucas beschrijven de drie verzoekingen, de drie “bekoringen”, die Jezus van de Satan te verduren krijgt.
De woestijn is voor gelovigen de plek waar God zijn volk Israël op de proef stelde. Gedurende veertig jaar zwierf het volk door de woestijn. De woestijn is als het ware een soort 'testgebied'. De ontberingen en gevaren die het volk Israël tijdens de woestijnreis meemaakte, waren een instrument om het hart van het volk te peilen, of het bereid was in het spoor van de wet van God te gaan.
De drie verzoekingen zijn relevant voor de kerk van vandaag.
De katholiek priester en hoogleraar theologie Henri Nouwen (1932-1996) maakte een vertaalslag van drie verzoekingen van Christus naar de verleidingen waar de moderne mens aan bloot staat. In deze vertaalslag uit hij kritiek op het moderne leven dat in het teken staat van consumptie en de drang naar het verkrijgen van steeds meer macht.
Tot drie keer toe een verleiding: kiezen voor materieel welzijn, voor je eigen eer en glorie, voor een korte weg naar de macht. Tot drie keer toe een verzoeking, een proef. Het Griekse woord klinkt als ‘proberen er doorheen te prikken.’ Satan, de aanklager, probeert er doorheen te prikken: laat maar zien dan, dat je Gods zoon bent, de redder waar Israël naar uitziet. Maar wat hij vraagt zou juist laten zien dat Jezus niet de Messias is.
Laten we eerlijk zijn: dat stemmetje klinkt ook wel eens in ons hoofd. Regel nou eerst je huis en je pensioen, dan heb je daarna toch alle tijd voor God? Als God er is, dan zou je toch niet ziek moeten worden? Sluit nou gewoon die deal, met dat geld kun je toch later goede dingen doen? Het klinkt heel aannemelijk, maar het stelt ons vertrouwen op de proef, probeert door ons geloof heen te prikken.
Toe, kras op, Satan
Jezus slaat elke keer de aanval af. Met woorden uit de Bijbel. Materieel welzijn is niet het belangrijkste. Je moet God niet op de proef stellen door zijn beloften voor je eigen eer te claimen. God is de enige die je mag aanbidden. Daarmee wijst Jezus elke korte, makkelijke route naar eer en macht af.
Gek genoeg krijgt Hij daardoor juist macht. Kras op, Satan, zegt hij. En Satan gaat weg. Einde van de eerste ronde. Pauze: engelen komen om Jezus te verzorgen. De stand is eén-nul voor Jezus. Maar dit is pas het begin… Hij gaat zijn lijden tegemoet. Maar zo is er ook Opstanding.
Ds. Henk Talsma
Gepubliceerd op: 05-03-2020
