Wie had dit kunnen denken? Dat je ooit zou preken voor lege stoelen en lege banken? De kerken lopen leeg. Dat is al jaren gaande. Maar rekening houden met preken voor een lege kerk? Dat je vergeten was voor te gaan, dat je preek niet af zou zijn, of dat je tablet plotseling geen beeld meer geeft. Ja, dat kan wel eens spoken. Maar preken voor een lege kerk, dat scenario kwam in mijn ergste nachtmerries niet voor. Toch zullen we dat doen. In het geloof en vertrouwen dat we de goede maatregelen hebben getroffen door de reguliere eredienst de komende drie zondagen niet te houden. Ik las net een commentaar van de trainer van Liverpool, Jürgen Klopp (ook een belijdend christen trouwens) in reactie op het niet doorgaan van de wedstrijden in de Premier League. Hij zegt: Als deze maatregel er voor zorgt dat er één mens meer gezond blijft, ook al is het er maar één, dan nog is het de moeite meer dan waard.” Dat kunnen we alleen maar beamen.
In de aangepaste viering die we zondag middels de techniek van livestream proberen uit te zenden, wil ik stilstaan bij de roeping van Abraham. Hij werd geroepen naar de leegte. Zijn leven was vol relaties. Familie, werk, religie, etc. Totdat hij geroepen wordt. Ga! Trek weg uit je land, verlaat je familie, verlaat je naaste verwanten, en ga naar het land dat ik je zal wijzen. En hij gaat. Hij gaat naar de leegte. Naar de leegte van woestijnen. Naar de leegte van een toekomst die alleen maar afhangt van een belofte. Naar de leegte van een geloof zonder concrete goden. Naar de leegte van een stem zonder gezicht die zegt: Ga! Naar de leegte die hoort bij een quarantaine. In quarantaine geroepen, zou vandaag dan ook een passend thema zijn. In gesprek met de wereld van vandaag wil ik nadenken over de roep van Abraham. Ik hoop dat u de viering mee kunt beleven. In de leegte van een kerkloze zondag.
Gepubliceerd op: 14-03-2020
